معرفی روکش PVDC

بررسی روکش PVDC 

معمولا برای ایجاد روکش بر روی بسته بندی ها از بیش از یک روکش استفاده می کنند . به کمک یک سری از تجهیزات میتوان به ظور همزمان شش رکش ایجاد کرد . بعد از هر روکش ، به ان حرارت داده می شود تا آب موجود در آن تبخیر شده و پس از این مرحله بر روی آن رزین ذوب می شود و در نهایت با استفاده از یک غلتک سرد آن را خنک می کنند . 

کاغذی که روکش می شود، باید نرم و حداقل تراکم الیاف را داشته باشد. زیرا این ماده الیافی قهوه ای رنگ پخته شده (شایوز) دارد که روکش را سوراخ می کنند. مقدار سلولزی که تا حد زیاد چوبی شده نیز باید حداقل باشد. این مسئله حاصل پخت شدید است که منجر به فیتیله شدن می گردد. کاغذ باید به دقت آهارزنی درونی شود. آهارزنی سطحی از اهمیت چندانی برخوردار نیست. اگر آهارزنی کافی نباشد، به کارگیری آستر امولسیون لاتکس ضروری است. برای بهبود انعطاف پذیری می توان از روکش های با پایه لاتکس آکریلیک استفاده کرد. گاهی اوقات به هنگام کار با PVDC ، نزدیک ترین PH کاغذ به درجه خنثی ضروری می نماید.

روکش های دیگری مانند کازیین، نشاسته و پلی وینیل الکل از حلال ها یا سوسپانسیون های آب تهیه می شوند. گاهی نیز برای ثبات این روکش ها از بوراکس یا آلدییدها استفاده می کنند تا در حضور آب، وارد محلول نشوند.

 

مفهوم روکش کاری برجسته 

روکش کاری برجسته طی سه مرحله صورت می گیرد . در سه مرحله ی ابتدایی مقدار فراوان ماده به کاغذ زده می شود و اضافی آن جمع آوری می گردد . این کار باعث می شود فرورفتگی ها بیشتر از برآمدگی ها پوشش داده شوند . در شیوه های دیگر مقدار معلومی ماده به لایه ها اضافه می شود . در واقع مقدار ماده ای که به فرورفتگی ها اضافه می شود برابر آن مقداری است که به برآمدگی ها اضافه می شود . روکش کننده پرده ای و نورد مع فقط برای روکش کاری های سنگین به کار می روند و برای روکش کاری های سبک که اغلب در لیبل بسته بندی استفاده می شوند، کاربردی ندارد. روکش کننده گراوور با توجه به بافت حک شده بر سیلندر، الگویی از روکش ایجاد می کند. روشی که روز به روز رواج بیشتری می یابد، روکش کاری کارد هوا است.

 

 

 

هولوگرام روکش ,کاری ,ماده ,استفاده ,آهارزنی ,مرحله ,روکش کاری ,برای روکش منبع